Przyjąłem laskę, nie zwracając zbytniej uwagi na znajdującą się na niej krew. Zaśmiałem się cicho.
- Przywykłem do takiego widoku. Mogę tylko wiedzieć czyja to krew? - zapytałem obserwując dziewczynę. Szczerze mówiąc nie wiedziałem, że tak szybko znów na siebie wpadniemy. Jak zwykle wsunąłem prawą rękę w uchwyt i oparłem się na lasce.
- To jak? Dowiem się? - zapytałem ponownie. Dziewczyna wreszcie powoli, z ociąganiem podniosła na mnie wzrok.
- Czekam. - ponagliłem, z wymalowanym na ustach uśmiechem.
<Arisa? Sorry, że krótko...>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz